การทดลองปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจเข้าและลมหายใจออก

จุดประสงค์ในการทดลอง

เพื่อทดลองปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจเข้ามีปริมาณน้อยกว่าปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจออก

-----------------------------

สมมติฐานในการทดลอง

ถ้าปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจเข้ามีปริมาณน้อยกว่าปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจออก ดังนั้นเทียนจุดไฟที่ใส่เข้าไปในขวดลมหายใจออกจะดับ

---------------------

ตัวแปร

ตัวแปรต้น คือ ลมหายใจ

ตัวแปรตาม คือ เทียน

ตัวแปรควบคุม คือ ขวดใส่ลมหายใจเข้า-ออก

--------------------------

วัสดุ-อุปกรณ์ในการทดลอง

1. ขวดโหลขนาดเท่ากัน 2 ขวด

2. อ่างแก้ว 2 ใบ

3. สายยางขนาดเล็ก

4. น้ำ

5. เทียน

6. ไม้ขีดไฟ

7. กระจกปิดขวดโหล 2 แผ่น

8. ลวด

-----------------------------------

วิธีการทดลอง

ขั้นตอนที่ 1 (การเตรียมลมหายใจเข้า - ออก)

การเตรียมลมหายใจเข้า

- นำขวดโหลมาให้อากาศภายนอกเข้าไป แล้วใช้กระจกที่เตรียมไว้ปิดให้สนิท

การเตรียมลมหายใจออก

- ใส่น้ำในอ่างแก้ว และ ขวดโหล โดยการใส่น้ำในขวดโหลห้ามมีอากาศอยู่ข้างใน

- นำขวดโหลที่ใส่น้ำไว้แล้วปิดด้วยกระจก โดยไล่อากาศออกให้หมด คว่ำลงในกะละมัง โดยให้ปริมาณน้ำในขวดเต็มเท่าเดิม

- นำสายยางมา โดยที่ปลายด้านหนึ่งของสายยางใส่ไว้ที่ปากขวดโหล และให้เพื่อนคนหนึ่งจับช่วยจับขวดไว้

- สูดลมหายใจเข้าปอดให้เต็ม แล้วเป่าลมหายใจออกให้มากที่สุด โดยให้เป่าจนไม่มีน้ำในขวด

- นำฝาขวดไปปิดขวดในน้ำให้สนิท โดยไม่ให้อากาศข้างนอกเข้าไปได้

----------------------------------------------

ขั้นตอนที่ 2

- นำเทียนมาหั่นให้มีขนาดเล็ก แล้วนำไปเสียบกับลวด ทำแบบนี้ 2 อันแล้วใช่ไม้ขีดจุดเทียน ค่อยๆเปิดกระจกที่ปิดฝาขวดโหลออกแล้วนำเทียนที่เตรียมไว้ ใส่เข้าไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีบปิด แล้วสังเกตที่เปลียวเทียน

- ทำแบบนี้กับขวดโหลที่บันจุลมหายใจเข้า และลมหายใจออก

- สังเกตความแตกต่างของเปลียวเทียนทั้งสองอันที่ใส่เข้าไปในขวด

-------------------------------

ผลการทดลอง

----------------------------------------

สรุปผลการทดลอง

ปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจเข้ามีปริมาณน้อยกว่าปริมาตรคาร์บอนไดออกไซด์ในลมหายใจออกจริง เนื่องจากเทียนที่จุดไฟที่ใส่ไปในขวดโหลที่บันจุ ลมหายใจออกดับนั้นมีคาร์บอนไดออกไซด์ จึงทำให้เทียนดับ เพราะสมบัติของคาร์บอนไดออกไซด์นั้นไม่ได้ช่วยในการติดไฟ